ابوسعید ابوالخیر

ایولجمع این رباعی: 6084

می خواهم آب شوم در گستره ی افقآنجا که دریا به آخر می رسدو آسمان آغاز می شودمی خواهم با هر آنچه مرا در بر گرفته یکی شوم .."مارگوت بیکل"آن تیزبینی که آموختنی نیست و فنایش نام نهاده اند و چه لذت سرشاریست در آن .. که بقا معنایی حقیقی می یابد که هر "لحظه" زاده میشویم از لحظه ی قبل ...

تجلّی، برقی است که چون تابان گردد، عاشق از تابشِ آن ناتوان گردد؛ خواهد که همگی جان گردد و مرد در آن میان نهان گردد .. تجلی ناگاه آید، اما بر دلِ آگاه آید. هر که را خبر بیش، تجلی را در وی اثر بیش .. تجلی صفات، عاشق را مست کند و تجلی ذات، عاشق را پست کند؛ تجلی صفات وی را نیست کند و تجلی ذات وی را هست کند ..مشاهده، نهالِ حقایقِ یقین است که بیرون از تعلیم و تلقین است.. هر که آن جمال دید، پس از آن از دل و جان و مال ببرید؛ نثارِ جمالِ دوست، جز جان نباشد و دوست به جان گران نباشد؛ و هر کس را که این مکان نباشد، پس او را کی جان باشد؟ .. "خواجه عبدالله انصاری"