ابوسعید ابوالخیر
رباعی شمارهٔ ۲۱۵
۱
خرم دل آنکه از ستم آه نکرد
کس را ز درون خویش آگاه نکرد
۲
چون شمع ز سوز دل سراپا بگداخت
وز دامن شعله دست کوتاه نکرد
نظرات
کمال