ابوسعید ابوالخیر

رباعی شمارهٔ ۲۶۸

۱

اول که مرا عشق نگارم بربود

همسایهٔ من ز نالهٔ من نغنود

۲

واکنون کم شد ناله چو دردم بفزود

آتش چو همه گرفت کم گردد دود

سخنان منظوم ابوسعید ابوالخیر به کوشش سعید نفیسی، طهران ۱۳۳۴ » تصویر 103

user_image

کمال داودوند

۱۳۹۵/۰۶/۰۵ - ۱۶:۵۲:۲۸

بنده این رباعی رابادوستان به اشتراکگذاشتم. جمع این رباعی:5437

user_image

سام

۱۳۹۶/۰۲/۲۸ - ۱۲:۰۲:۱۸

بهتر است نه غنود نوشته شود چون نغنود یک واژه نیستغنودن = خوابیدن.

user_image

nabavar

۱۳۹۶/۰۲/۲۸ - ۱۴:۲۴:۲۱

سام عزیز اشتباه نمی کنید ؟مگر می نویسید : نه خوابیدن ؟ یا نه رفتن ؟می نویسیم نخوابیدن یا نرفتن ، نفی ِ غنودن هم نغنودن استزنده باشی