ابوسعید ابوالخیر
رباعی شمارهٔ ۲۷۷
۱
زان ناله که در بستر غم دوشم بود
غمهای جهان جمله فراموشم بود
۲
یاران همه درد من شنیدند ولی
یاری که درو کرد اثر گوشم بود
تصاویر و صوت
نظرات
کمال داودوند