ابوسعید ابوالخیر
رباعی شمارهٔ ۲۸۷
۱
عاشق که غم جان خرابش نرود
تا جان بود از جان تب و تابش نرود
۲
خاصیت سیماب بود عاشق را
تا کشته نگردد اضطرابش نرود
تصاویر و صوت
نظرات
کمال داودوند