ابوسعید ابوالخیر
رباعی شمارهٔ ۲۹۴
۱
آن رشته که بر لعل لبت سوده شود
وز نوش دهانت اشک آلوده شود
۲
خواهم که بدین سینهٔ چاکم دوزی
شاید که زغمهای تو آسوده شود
تصاویر و صوت
نظرات
کمال داودوند