ابوسعید ابوالخیر

ابوسعید ابوالخیر

رباعی شمارهٔ ۴۸۲

۱

هر چند زکار خود خبردار نه‌ایم

بیهوده تماشاگر گلزار نه‌ایم

۲

بر حاشیهٔ کتاب چون نقطهٔ شک

بی کارنه‌ایم اگر چه در کار نه‌ایم

تصاویر و صوت

سخنان منظوم ابوسعید ابوالخیر به کوشش سعید نفیسی، طهران ۱۳۳۴ » تصویر 134

نظرات

user_image
فرهاد
۱۳۹۵/۰۳/۲۵ - ۱۵:۳۳:۳۱
فرهاد مهراد این رباعی رو بسیار زیبا خوانده است
user_image
khayatikamal@
۱۳۹۶/۰۱/۰۹ - ۱۳:۵۵:۰۵
بنده این رباعی را با دوستان به اشتراک گذاشتم وجمع این رباعی از 8789
user_image
امیرحسین فیض شاهی
۱۴۰۱/۰۷/۲۳ - ۱۸:۳۵:۳۴
خیلی شعرسنگینی بود کسی هست معنی کنه؟
user_image
خالد معاضدی
۱۴۰۳/۰۷/۰۱ - ۰۴:۰۷:۱۶
هرچند ز کار خود خبردار نه ایم  هرچند از نقش خود در عالم بی خبریم ! یا به گفته ای دیگر هرچند سر از کار حیات و آمدوشد خود در نیاورده ایم بیهوده تماشاگر گلزار نه ایم  معلوم است که هدفی را دنبال میکنیم یا مسلم است که بهر کاری آمده ایم بر حاشیه ی کتاب چون نقطه ی شک  بی کار نه ایم اگرچه در کار نه ایم اهالی علم هرگاه کتابی را مطالعه میکنند در مواضعی که برایشان سوالی در رابطه با متن بوجود می آید در کنار سطر مورد نظر علامتی میگذارند که یعنی در این ناحیه سوال دارم ! و در مرور با دیدن این علامات در سطور مشار مداقه ی بیشتر میگمارند . این علامات در حاشیه ی کتاب نوشته می شوند. با این مقدمه معنی چنین میشود به مانند نقطه ای که در حاشیه ی کتابی گذاشته باشند , اگرچه در متن کتاب دخیل نیستیم اما بهر کاری هستیم ! و اشاره به موضوعی داریم  در نگاهی عمیق تر بنظر میرسد شاعر میگوید کمترین نقش ما در هستی  نقطه ی شک بودن در حاشیه ی کتاب جهان است . یعنی در حیات دقت کردن و تفکر کمترین کار ماست