ابوسعید ابوالخیر

ابوسعید ابوالخیر

رباعی شمارهٔ ۴۸۷

۱

جانا من و تو نمونهٔ پرگاریم

سر گرچه دو کرده‌ایم یک تن داریم

۲

بر نقطه روانیم کنون چون پرگار

در آخر کار سر بهم باز آریم

تصاویر و صوت

سخنان منظوم ابوسعید ابوالخیر به کوشش سعید نفیسی، طهران ۱۳۳۴ » تصویر 172

نظرات

user_image
khayatikamal@
۱۳۹۶/۰۱/۱۳ - ۱۵:۰۱:۵۹
بنده این رباعی را با دوستان به اشتراک گذاشتم وجمع این رباعی از 7125
user_image
علی رجبی
۱۳۹۶/۱۰/۲۴ - ۱۱:۰۰:۴۶
عجب تشبیه قوی و جالبیدو پایه پرگار که در رسم دایره از هم جدا بشن و در انتها دوباره کنار هم قرار میگیرنو جالب تر اینکه یکی همیشه مرکز هست و دیگری دور ان میچرخدچه زیباست اگر خدا مرکز باشد و آدمی ان پایه ی گردانش...