ابوسعید ابوالخیر

ابوسعید ابوالخیر

رباعی شمارهٔ ۶۱۰

۱

ای نیک نکرده و بدیها کرده

و آنگاه نجات خود تمنا کرده

۲

بر عفو مکن تکیه که هرگز نبود

ناکرده چو کرده کرده چون ناکرده

تصاویر و صوت

سخنان منظوم ابوسعید ابوالخیر به کوشش سعید نفیسی، طهران ۱۳۳۴ » تصویر 152

نظرات

user_image
علی
۱۳۸۹/۰۶/۰۱ - ۰۳:۳۸:۲۰
این بیت درجواب رباعی ابوعلی سینا است که فرموده :مائیم به عفو تو تولا کرده وز طاعت ومعصیت تبرا کردهآنجا که عنایت تو باشد باشد ناکرده چو کرده کرده چون ناکرده
user_image
فریدون
۱۳۹۰/۱۰/۲۹ - ۰۹:۳۷:۲۳
با سلام....به نظر میرسد عبارت صحیح در مصرع دوم بیت اول این باشد: وانگه به خلاص خود تمنا کرده ...ولی مرجع آن را نمیدانم...
user_image
علی رجبی
۱۳۹۶/۱۰/۲۵ - ۰۲:۴۰:۰۰
ابوسعید در رباعی های قبل صحبت از امید به بخشش خداوند و توبه پذیری خداوند کرده استولی در اینجا صحبت از این است که کسی که کار بد کرده با اونی که نکرده فرق داردو همینطور اونی که کار نیک انجام داده و اونی که انجام ندادهولی در این رباعی موضوعی هست که باید بهش توجه بشهدر مصرع اولکار نیک نکرده و بدی ها کرده...همین موضوع نشان دهنده ی عاقبت ادمی ست...کار نیک اگر انجام شودبدی ها هم ممکنه است بخشیده شودولی تا زمانی که کاری نیکی صورت نگیرد و بدی انجام شودبدی ها قابل عفو نیست....
user_image
علی علیمردانی
۱۴۰۰/۰۱/۱۶ - ۰۳:۴۳:۰۲
با رباعی معروف دیگری از ابو سعید به طور کامل مغایر است :«باآ بازآ هرنچه هستی بازآ»«گر عابد و گبر و بت پرستی بازآ»«این درگه ما درگه نومیدی نیست»«صدبار اگر توبه شکستی بازآ»در قرآن نیز : « ... لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ » آمده ((سوره زمر آیه 53))ترجمه آیه : ... از رحمت الهی نومید مباشید، چرا که خداوند همه گناهان را می‏بخشد، که او آمرزگار مهربان است‏بنابراین بعید است رباعی منسوب بالا ، واقعا از ابوسعید باشد.
user_image
دکتر صوفیانی
۱۴۰۰/۰۱/۱۶ - ۰۳:۵۴:۰۳
جناب علیمردانی مفسران از خود تفسیر میکنن نه کپی پیست ولیکن الکی چیزی نوشتن هیچ معنی در بر ندارد چون چیزی بر دیگری افزوده نمیشود.چندین بار در این سایت دیگران تذکر دادند که الکی چیزی ننویسید و وقت دیگران هم نگیرید ما نیز قبول کردیم که فقط تفصیر باشد نه چیزی غیر از او.پایدار
user_image
کوروش
۱۴۰۰/۰۸/۰۱ - ۱۷:۲۲:۵۷
منو یاد یه رباعی از حضرت مولانای کبیر انداخت : ☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆ بد میکنی و نیک طمع میداری هم بد باشد سزای بد کرداری هرچند خداوند رحیم است و کریم گندم ندهد بار چو جو میکاری ☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆