ابوسعید ابوالخیر

ابوسعید ابوالخیر

رباعی شمارهٔ ۸۹

۱

سرمایهٔ عمر آدمی یک نفسست

آن یک نفس از برای یک همنفسست

۲

با همنفسی گر نفسی بنشینی

مجموع حیات عمر آن یک نفسست

تصاویر و صوت

سخنان منظوم ابوسعید ابوالخیر به کوشش سعید نفیسی، طهران ۱۳۳۴ » تصویر 78

نظرات

user_image
فرشته
۱۳۸۸/۰۲/۳۱ - ۰۳:۰۲:۳۱
کلمه ی حیات در شعر اشتباه تایپ شده است
پاسخ: با تشکر، «حیوت» با «حیات» جایگزین شد.
user_image
محمد رضا امینی
۱۳۹۴/۱۱/۰۷ - ۲۱:۲۲:۰۷
این رباعی به صورت زیر به اوحدالدین مراغه ای منسوب است :افسانه ی عمر آدمی یک نفس است - پس همنفسی جو که جهان یک نفس است _ با همنفسی گر نفسی دست دهد - مجموع حساب عمر آن یک نفس است ،
user_image
مهدی بابایی
۱۳۹۸/۰۱/۳۱ - ۱۵:۱۱:۲۹
این رباعی را خواننده تاجیک جوربیک مرادف به زیبایی خوانده است
user_image
عباسی فهندری
۱۳۹۹/۰۳/۰۶ - ۰۴:۱۳:۴۸
رباعی زیبایی است ولی به نظرم درساختار اشتباهی رخ داده اگر است را ردیف این رباعی بگیریم قافیه که سه بار تکرارشده ( نفس ) اشکال دارد چون نفس وهمنفس از یک ریشه اند وقافیه نمی شوند فکر نمی کنم ابوسعید ابوالخیر چنین کاری بکند
user_image
مریم السادات لطیفی
۱۴۰۰/۰۷/۰۷ - ۱۶:۱۱:۴۴
این رباعی رو به چند نفر دیگر از جمله فخرالدین عراقی و خواجه نصیر الدین طوسی هم نسبت داده اند.
user_image
ایلیا گرم آبی
۱۴۰۱/۱۱/۰۲ - ۰۰:۲۲:۲۷
این شعر یکی از اشعار خواجه نصیرالدین توسی است، که به گزارش مورخین این شعر را برای عطار نیشابوری سرود.