اهلی شیرازی

شمارهٔ ۱۰۰۹

ای جگر از تو پر نمک دیده شور بخت هم

چاک شد از تو جیب جان سینه لخت لخت هم

گرچه رسید نخل تو خوش به کمال نیکویی

کی رطبی رسد بما گرفتد از درخت هم

پرتو آفتاب تو سوخت ز تاب یکنظر

کوکب تیره بخت ما اختر نیکبخت هم

آه که باغبان گل از پی یکنظر بمن

کرد هزار نازکی گفت هزار سخت هم

اهلی خسته کی کشد منت تاج و تخت کی

سایه رحمت تواش تاج بسست و تخت هم