اهلی شیرازی
شمارهٔ ۱۰۳۱
۱
غیرت عشق کی هلد، کز ستم تو دم زنم
ورنه بیکدم از غمت هر دو جهان بهم زنم
۲
ای پی داد میزند آتش آه من علم
چند ز آتش ستم بر فلک این علم زنم
۳
جامه دران من از غمت دست خسان بدامنت
بیم بود که جیب جان چاک ازین ستم زنم
۴
چاک جگر رقم زند لاله صفت هلاک من
چند ز زخم ناخنان بر جگر این رقم زنم
۵
درحرم وصال تو کس ندهد رهم چو سگ
من چه سگم که حلقه هم بر در این حرم زنم
۶
کعبه بیک نظر دهد مزد هزار ساله سعی
پس همه عمر میسزد در طلبش قدم زنم
۷
اهلی اگر ز گل بود مرغ کمال زاریش
من نه کمم ازو ولی لاف کمال کم زنم
نظرات