اهلی شیرازی
شمارهٔ ۱۱۲۵
۱
از جهان چون لاله داغت ایسهی قد میبریم
از ازل آورده ایم این داغ و با خود میبریم
۲
میرویم ازین چمن با دست خالی همچو گل
داغ دل کاورده ایم اینجا یکی صد میبریم
۳
جان من با عاشقان گر بد کنی نیکو بود
با رقیبان گر نکویی میکنی بد میبریم
۴
ساقیا از غمزه ما را می بحد خود بده
ورنه عیب ما مکن گر مستی از حد میبریم
۵
غلغل عیش حریفان است در طاس فلک
ما همین درد سر از طاق زبرجد میبریم
۶
غم مخور اهلی که آخر در حریم وصل دوست
ره بیمن دولت آل محمد میبریم
نظرات