اهلی شیرازی
شمارهٔ ۱۱۹۰
۱
ایدل به غم بساز و وصالش طلب مکن
ترک مراد خود کن و ترک ادب مکن
۲
ساقی بیا که خواب شب واپسین بس است
هشدار و روز عیش به بیهوده شب مکن
۳
زین آه پر شرر که بر افلاک میرود
آتش اگر ز چرخ ببارد عجب مکن
۴
در بزم غم بمستی و محنت دلا بساز
آلوده خویش را بشراب طرب مکن
۵
اهلی مراد خویش ز رندان دیر خواه
از زاهدان صومعه همت طلب مکن
نظرات