اهلی شیرازی
شمارهٔ ۱۲۹۶
۱
تا کی ای رشک پری عالمی از غم بکشی
در غم آن منِ دل‌خسته به ماتم بکشی
۲
مردم از دست تو تا چند ترا جور بود
نه که خوبی به تو دادند که آدم بکشی
۳
گر به عیسی‌نفسی جان بدهد باز لبت
جان من خلق جهان را به تو یک دم بکشی
۴
چون همه عالم از انفاس تو جان یافته‌اند
نیست کس را سخنی گر همه عالم بکشی
۵
اهلی سوخته چون شمع چه کردست که تو
هم بسوزی ز غم خویشتن هم بکشی
نظرات