اهلی شیرازی
شمارهٔ ۱۳۰۲
۱
آن دم که دل ربودی در قصد دین نبودی
کافر دل این زمانی، هرگز چنین نبودی
۲
حسنت قیامتی شد از خط، اگرچه دائم
خوش بوده‌ای ولیکن خوشتر ازین نبودی
۳
گفتم فزود حسنت، نی! عشق من فزون شد
ورنی تو سرو نازی، کی نازنین نبودی؟
۴
امروزت از چه نرگس مخمور خوابناکست
گر زانکه با حریفان شب همنشین نبودی
۵
از چشم زخم طالع رفت آن غزالم از کف
ای بخت بد تو ما را کی در کمین نبودی
۶
دی بر زمین خرامش دیدم چو سرو نازی
ای دیده حیف کانجا خاک زمین نبودی
۷
مَفروش لاف مستی اهلی که تا تو هستی
از خرمن نکویان جز خوشه چین نبودی
نظرات