اهلی شیرازی

شمارهٔ ۱۳۳۸

۱

مارا کشی و زنده جاوید میکنی

عیسی نکرد آنچه تو خورشید میکنی

۲

امید هرکه هست ز تیغ تو حاصلست

مارا گناه چیست که نومید میکنی

۳

جامی ببخش و همت رندان مست بین

تا کی سخن ز حشمت جمشید میکنی

۴

ساقی شدست مطرب دل خیز ایحریف

گر رقص بر ترانه ناهید میکنی

۵

اهلی ز شاخ بخت چه جویی بر مراد

بیهوده میوه یی طلب از بید میکنی

۶

تو ایسوار چرا سایه همعنان سازی

مگر که بر سر عاشق دو اسبه می تازی

۷

خوش آندمیکه دل از غصه با تو پردازم

تو هم دمی بمن دردمند پردازی

۸

بجز هلاک خودش آرزو نباشد هیچ

کسیکه یافت چو پروانه ذوق جانبازی

۹

من ایهمای شرف کی رسم بطالع تو

مگر که هم تو مرا سایه بر سر اندازی

۱۰

بسوز سینه اهلی اگر رسی شاید

که ناز حسن گذاری بعشق او نازی