اهلی شیرازی

شمارهٔ ۳۶۸

عمر من تا کی بآه آتشین خواهد گذشت

آه اگر دور از تو عمر من چنین خواهد گذشت

ای سهی قامت چو جولان آوری بر خاک من

صد قیامت بر سرم زیر زمین خواهد گذشت

گر کمین بر صید دولت کرده یی بیدار باش

چشم تا برهم زنی صید از کمین خواهد گذشت

سیل اشک از دیده من سر بصحرا کرده است

تاچها بر مردم صحرانشین خواهد گذشت

گر سر ما لایق فتراک آن خورشید روست

زین شرف مارا سر از چرخ برین خواهد گذشت

شادی و غم هردو را بنیاد بر باد هواست

تا نگه کردی هم آن اهلی هم این خواهد گذشت