اهلی شیرازی

شمارهٔ ۵۵۷

عشق گنجینه اسرار الهی باشد

گر بدین گنج رسی هر چه تو خواهی باشد

نسبت عاشق و معشوق ز یکرنگی خاست

کهرُبا میل کهش از رخ کاهی باشد

هر که از نامه دل حرف غم غیر بشست

تا قیامت خجل از نامه سیاهی باشد

از فلک پایه معراج جمال تو گذشت

این کجا مرتبه یوسف چاهی باشد

خون ما کز مژه ریزی اگر انکار کنی

هر سر موی زبانی به گواهی باشد

همه از بحر غمت جان بسلامت بردند

کشتی ماست که مایل به تباهی باشد

دایم از عکس رخش در دل اهلی نور است

شمع من نور الهی است الهی باشد