اهلی شیرازی
شمارهٔ ۶۴۳
۱
ز تاب آتش غم سینه چاک خواهم شد
بیار باده وگرنه هلاک خواهم شد
۲
اگرچه شکرت آلوده نیست ای ساقی
چون لب نمب نهی اندیشه ناک خواهم شد
۳
سرم که خاک رهت نیست بهر خدمت توست
وگرنه عاقبه الامر خاک خواهم شد
۴
کنون که پده ز ناز من برافکندی
بسجده پیش تو بی ترس و باک خواهم شد
۵
کجا به میکده تر دامنی کنم اهلی
که پاک آمدم اینجا و پاک خواهم شد
نظرات