اهلی شیرازی
شمارهٔ ۷۷۴
۱
کس زنده کی از هجر تو ای عهد گسل ماند
ور ماندهم از زندگی خویش خجل ماند
۲
نقش من ازین خانه گل سیل فناشست
در خانه دل نقش تو ای شمع چگل ماند
۳
با قد چو شاخ گل تو سرو به دعوی
برخاست چو دید آن گل رخ پای بگل ماند
۴
داغ دل من لاله صفت زان گل رخ بود
گل رفت مرا از نظر آن داغ بدل ماند
۵
زخم جگرم اهلی از ایام نشد به
زخم دگرم در دل از آن عهد گسل ماند
نظرات