اهلی شیرازی

شمارهٔ ۸۲۹

هزار شکر که عالم بکام ماست دگر

می مراد حریفان بجام ماست دگر

مه امید چو نوشد بر آسمان مراد

فلک چو حلقه بگوشان غلام ماست دگر

شهان بسایه دیوار ما پناه آرند

بلی همای سعادت بدام ماست دگر

کسیکه می نشنیدی سلام ما از کبر

در انتظار جواب سلام ماست دگر

فروغ بم و فراغ صبوحی ات اهلی

بیمن فاتحه صبح و شام ماست دگر