اهلی شیرازی

شمارهٔ ۸۶۲

اشارت تو بجان دادنم بشارت بس

مرا به تیغ چه حاجت همین اشارت بس

چنان بشارت وصل تو شادمانم کرد

که گر تو نیز نیایی همین بشارت بس

چو کشته تو شوم بر مزار من بخرام

که خونبهای من ایدوست این زیارت بس

شهید خانه خراب تو خاک منزل ساخت

درین سراچه فانی همین عمارت بس

بخون دیده کنم سجده بتان اهلی

نماز همچو منی را همین طهارت بس