اهلی شیرازی
شمارهٔ ۸۶۳
۱
هرگز گلی نچید دل من ز باغ کس
روشن نگشت خانه من از چراغ کس
۲
بر مژده وصال دگر دل نمی نهم
بازی نمیخورم دگر از لهو و لاغ کس
۳
در عشق اگرچه هیچ فراغت دلم نیافت
هرگز حسد نبرد به عیش و فراغ کس
۴
دایم اگر چه سوخته عشق بوده ام
هرگز چنین نسوخت دل من ز داغ کس
۵
تا رشته ی زجان و رگی باقی از تن است
سودای زلف او نرود از دماغ کس
۶
اهلی وفا ز مردم عالم طمع مدار
کاین جرعه کرم نبود در ایاغ کس
نظرات