اهلی شیرازی
شمارهٔ ۹۵۳
۱
غرق خونم که ازین بحر کناری گیرم
سر بصحرا نهم و دامن خاری گیرم
۲
چند باشند جوانان بکنار از من پیر
وقت آنست که من نیز کناری گیرم
۳
بسکه در کنج غمم چهره خزانی شده است
شرم دارم که ره باغ و بهاری گیرم
۴
مگسی بی پر و بالم چه پرم گرد همای
در خور بال و پر خویش شکاری گیرم
۵
بیقرارم من از آن شمع چو پروانه ولی
تا نسوزم نگذارد که قراری گیرم
۶
گر سگ خود شمرد آن بت ترسا بچه ام
کافرم گر دو جهان را بشماری گیرم
۷
اهلی آن به که چو بلبل نکنم ناله عشق
چند خود را بزبان عاشق زاری گیرم
نظرات