اهلی شیرازی
شمارهٔ ۱۱۸
۱
خار خاری که بجان ریشه زد از عشق گلی
کی بقطع نظری از هوش وی برهی
۲
صدره از وی ببری سر زند از دل دگرت
تارگ و ریشه اش از جان نکنی کی برهی
نظرات