اهلی شیرازی
شمارهٔ ۱۷
۱
از حق بدعا دین طلب ای خواجه نه روزی
کاین رزق مقدر شده از لطف اله است
۲
آه سحری کز پی نان است چه باشد؟
فریاد خران هم بهوای جو و کاه است
نظرات