اهلی شیرازی
شمارهٔ ۳۴
۱
کسی که بود سحر با فرشته در محراب
شبش بمیکده دیدم سگش دهان لیسید
۲
ببوی مستی عشق آنکه می خورد هیچ است
بیاد ماست که؟ مهتاب در جهان لیسید
نظرات