اهلی شیرازی
شمارهٔ ۴۴
۱
اگر غمی رسد از دهر شاد باش ایدل
که غم نشانه شادیست هر کرا دادند
۲
چو شادیی رسد از غم مباش غافل هم
چرا که شادی و غم هر دو توأمان زادند
نظرات