اهلی شیرازی
شمارهٔ ۱۰۶
۱
این عالم بی وفا ندانیم که چیست
کز وی دل کس چنانکه میخواست نزیست
۲
چشمی که به بدمهری عالم نگریست
چون چشمه بهایهای بر خود بگریست
نظرات