اهلی شیرازی
شمارهٔ ۱۲۴
۱
کشتیست دو کون و ما تماشا گر کشت
از بهر تماشاست چه زیبا و چه زشت
۲
در دانه اگر طمع نکردی آدم
کی رانده شدی بخواری از باغ بهشت
نظرات