اهلی شیرازی
شمارهٔ ۱۳۴
۱
ای دانش خود گشته هنر در نظرت
وز فخر گذشته است از عرش سیرت
۲
گر همسفر عارف سالک گردی
جایی برسی که عیب باشد هنرت
نظرات