اهلی شیرازی
شمارهٔ ۱۶
۱
ای رفته و در دام بلا هشته مرا
آتش زده در کشته و نا کشته مرا
۲
کی رشته عافیت بدست آرم باز
کز زلف تو گم شدست سررشته مرا
نظرات