اهلی شیرازی
شمارهٔ ۱۷۹
۱
دردی کش عشق جمله صافی بین است
دریاب که مشرب حقیقت این است
۲
هر باده کز کف دوست رسد
چون روی ترش نمیکنی شیرین است
نظرات