اهلی شیرازی
شمارهٔ ۲۰۶
۱
ای کز گل روی تو رخم زرد بود
دل از دهنت چو غنچه پر درد بود
۲
بوسی دهنت نداد و صد وعده دهد
کم حوصله را زبان جوانمرد بود
نظرات