اهلی شیرازی
شمارهٔ ۲۱۷
۱
گر پیش تو سر ز کشتن افتد به سجود
رنجیده مشو ز دامن خون آلود
۲
هر کس که بخون در افکند بیگنهی
بر دامن او ترشحی خواهد بود
نظرات