اهلی شیرازی
شمارهٔ ۲۲
۱
چون نافه از آن سرم فرو رفته بجیب
تا بوی ترا بشنوم از عالم غیب
۲
عیبم مکن از بیهنری کاهوی چین
از عین هنر شهره شهر است بعیب
نظرات