اهلی شیرازی
شمارهٔ ۲۲۹
۱
می خور که حیات جاودانت بدهند
وز صد چو سکندری امانت بدهند
۲
دریاب حیات نقد و ضایع مگذار
کاینت برود ز دست و آنت ندهند
نظرات