اهلی شیرازی
شمارهٔ ۲۵
۱
مانیم چو غنچه سر فرو برده به جیب
باشد که دری گشاید از عالم غیب
۲
آن تازه جوان و صد هزاران خوبی
ما پیر و گرفتار به هفتاد و دو عیب
نظرات