اهلی شیرازی
شمارهٔ ۲۶
۱
ما مست ره و هوای دل طبع فریب
رخش هوس از فراز تازان بدنشیب
۲
آنگه که عنان گسسته شد توسن نفس
چون؟ باز کشد عنان او صبر و شکیب
نظرات