اهلی شیرازی
شمارهٔ ۲۸۰
۱
با آنکه زبان کلید هر کار بود
گوش از خمشی رسته ز آزار بود
۲
باغیست تن و گوش گل بی خارست
کم گو که زبان گل پر از خار بود
نظرات