اهلی شیرازی
شمارهٔ ۳۰۰
۱
درویش سخی را همه کس یار بود
وز منعم ممسک همه را عار بود
۲
خاری که گلی دهد عزیزست چو گل
گلبن که گلی نیاورد خار بود
نظرات