اهلی شیرازی
شمارهٔ ۳۰۷
۱
آنانکه به بند زینت و زیب تنند
خود را بزبان مردمان می فکنند
۲
آنکس که خود آراست بود دشمن خود
گر شاخ گل است کاخرش می شکنند
نظرات