اهلی شیرازی
شمارهٔ ۳۲۵
۱
آن خواجه که خانه را بکهگل اندود
کهگل بسرا ماند و او خود فرسود
۲
تن پرور بیعقل چه پرورد بناز
گویی که ثبات برگ کاهیش نبود
نظرات