اهلی شیرازی
شمارهٔ ۳۲۹
۱
پیری که ز خستگی تنش تاب خورد
سودش ندهد اگر چه جلاب خورد
۲
برگی که بموسم خزان زرد شود
ریز دز درخت اگر چه صد آب خورد
نظرات