اهلی شیرازی
شمارهٔ ۳۵۰
۱
گر خرقه عارفان بصد چاک بود
باکی نبود ز چرکنی پاک بود
۲
گر جامه چو گل پاره بود عیبی نیست
شرطست دلی که همچو گل پاک بود
نظرات