اهلی شیرازی
شمارهٔ ۳۵۴
۱
صایم بود آنکه خاطری شاد کند
نی آنکه ز روزه صرفه زاد کند
۲
نان ده که از آن فریضه شد روزه بخلق
تا سیر هم از گرسنگان یاد کند
نظرات