اهلی شیرازی
شمارهٔ ۳۷
۱
از جان منت فراغ اگر ایساقیست
تا جان بودم امیدواری باقیست
۲
مشتاقم از آن، بدیدنت گستاخم
گستاخی من ز غایت مشتاقیست
نظرات