اهلی شیرازی
شمارهٔ ۳۸۴
۱
مرغی که ز بند غم گشادش باشد
باید که همه عمر کشادش باشد
۲
هر حادثه یی که پیش عاقل آید
تا زنده بود پیش نهادش باشد
نظرات