اهلی شیرازی
شمارهٔ ۳۹۰
۱
آمد سحری بخوابم آنشاخ شکر
وز لب شکری داد بدین خسته جگر
۲
چون یاد کنم از آن شکر خواب سحر
شیرین شودم مذاق جان بار دگر
نظرات